Usuwanie
torbieli

Dlaczego wybrać JMC Stomatologia Łódź?

• Dysponujemy nowoczesnym sprzętem, ułatwiającym precyzyjną diagnostykę
• Oferujemy spersonalizowany plan leczenia dostosowany do indywidualnego zapotrzebowania naszych pacjentów
• Przykładamy szczególną wagę do bezpieczeństwa przeprowadzanych w naszej klinice zabiegów
• Zatrudniamy doświadczonych i wykwalifikowanych lekarzy dentystów z różnych dziedzin stomatologii,
• Oferujemy dogodne terminy wizyt oraz atrakcyjne ceny.

Co to jest torbiel zębowa?

Torbiel to patologiczna zmiana ulokowana najczęściej w tkankach kostnych żuchwy lub szczęki, ale zdarza się także w tkankach miękkich i obrębie zatok szczękowych. W budowie przypomina włóknistą torebkę wypełniona kryształkami cholesterolu. Torbiel zębowa rozwija się bezboleśnie, a samo jej odkrycie następuje przypadkowo. W późniejszym stadium torbiel zębowa zazwyczaj wywołuje silny ból oraz powoduje przesunięcie zębów oraz uwypuklenie kości i dziąsła. Geneza jej powstania ma swój początek zazwyczaj w wyniku utrzymującego się przewlekłego stanu zapalnego tkanek okołowierzchołkowych związanego bezpośrednio z nieleczoną próchnicą. Zwiększone ryzyko powstawania torbieli wynika również z braku odpowiedniej higieny jamy ustnej oraz nieregularnych lub sporadycznych wizyt u stomatologa. Przyczyną może być również przewlekła choroba nosa lub gardła. Rozwijająca się torbiel zębowa niszczy otaczające ją tkanki. Ponieważ torbiel rozwija się powoli i początkowo bezobjawowo, problem ten dotyka właśnie pacjentów rzadko bywających w gabinecie stomatologa. Często wykryta jest dopiero po wykonaniu badania rentgenowskiego.

Rodzaje torbieli zębowych

Torbiele dzieli się ze względu na pochodzenie substancji obecnej w ich wnętrzu. Jeżeli nabłonek torbieli związany jest z tkankami rozwijającego się zęba, to są to torbiele zębopochodne, jeżeli natomiast taki związek nie występuje, mowa jest o torbielach niezębopochodnych.
Torbiel na korzeniu zęba –  to najczęściej spotykany rodzaj torbieli, stanowić może nawet około 60 procent wszystkich torbieli zębopochodnych. Torbiel korzeniowa to inaczej ubytek tkanki kostnej, jednokomorowy, który styka się z martwą miazga lub zębem po leczeniu kanałowym. Częściej spotykana w szczęce niż żuchwie, szczególnie w odcinku zębów przednich. Ze względu na czynniki wywołujący nazywana jest inaczej torbielą zapalną – przyczyną jej powstawania może być między innymi przewlekłe zapalenie tkanek okołowierzchniowych zęba oraz chorobowo zmieniona miazga zębowa. Torbiele korzeniowe spotyka się u pacjentów w każdym wieku.
Torbiel zawiązkowa –  zmiana patologiczna wywołana w trakcie rozwoju zawiązka zębowego. Zwykle towarzyszy zębom zatrzymanym. Rozwija się najczęściej w żuchwie wokół zawiązków zębów mądrości.
Torbiel na dziąśle – rozwija się w tkankach miękkich jamy ustnej w okolicy wyrostków zębodołowych. Torbiel dziąsłowa najczęściej występuje u niemowląt, choć może pojawić się w każdym wieku. Zwykle przyjmuje postać białego guzka na bezzębnych wałach dziąsłowych. Torbiele dziąsłowe niemowląt nie wymagają leczenia, ustępują samoistnie. Torbiel dziąsłowa u dorosłych wyścielana jest nabłonkiem płaskim rogowaciejącym, rzadko występuje pojedynczo i osiąga rozmiar nie większy niż 1 cm.
Torbiel przyzębia – jej przyczyną jest stan zapalny toczący się w obrębie kieszonki przyzębnej w okolicy górnej części korzenia zęba.
Torbiel rogowaciejąca – występuje w obrębie żuchwy lub szczęki, w wyniku rozrostu niszczy kość.

Objawy torbieli zębowych

Większość torbieli diagnozowana jest przez stomatologów podczas wykonania zdjęcia RTG przy okazji leczenia innych dolegliwości. Są zaskoczeniem dla pacjentów, bo zwykle nie dają żadnych objawów. Z tego powodu warto regularnie odbywać wizyty w gabinecie dentystycznym. O rozwijającej się torbieli zębowej świadczyć mogą specyficzne symptomy przedstawione poniżej:

• ból zęba o różnym stopniu nasilenia, pojawiający się przy naciskaniu lub gryzieniu,
• zaburzona symetria twarzy,
• opuchlizna wokół zmiany,
• przemieszczanie się zębów,
• załamania patologiczne
• tkliwość i nadwrażliwość dziąsła, zaburzenia czucia,
• wyczuwalny guzek, wypukłość na dziąśle,
• w niektórych przypadkach wyciek płynu ze zmiany pod wpływem ucisku.

W przypadku wystąpienia którejkolwiek z wymienionych dolegliwości, zalecamy natychmiastowy kontakt z lekarzem

Leczenie torbieli zębowych

Torbielami powinien niezwłoczne zająć się lekarz stomatolog. Bez względu na rodzaj torbieli, osłabiają one kości, zwiększając ryzyko martwicy tkanek czy stanu zapalnego. Im większe ubytki powstały w tkankach, tym trudniejsze będzie późniejsze leczenie. Sposób leczenia torbieli zębopochodnych zależny jest od ich rodzaju, a także stopnia zaawansowania. Należy pamiętać, że każdy przypadek musi być rozpatrywany  indywidualnie. Lekarz na wizycie konsultacyjnej po przeprowadzeniu wnikliwej diagnostyki decyduje o koniecznym dalszym postępowaniu.
W przypadku torbieli korzeniowej najczęściej stosuje się leczenie endodontyczne zębów przyczynowych związanych z torbielą oraz chirurgiczne wyłuszczenie torbieli z resekcją wierzchołków korzeni zębowych. Pozwala to często na uniknięcie ekstrakcji.
Torbiel zawiązkowa wiąże się z uwolnieniem i ekstrakcją zatrzymanego zęba oraz wyłuszczeniem torbieli. Tutaj trzeba dodać, że po każdym zabiegu wyłuszczania do laboratorium wysłana zostaje próbka materiału w celu zbadania jej pod kątem histopatologicznym.
Torbiele dziąsłowe występujące u niemowląt nie są poddawane żadnej terapii. W tej grupie pacjentów ustępują samoistnie. Jeżeli jednak pojawią się u osób dorosłych, niezbędne będzie ich chirurgiczne usunięcie.
W większości przypadków leczenie torbieli zębopochodnych jest leczeniem chirurgicznym – podawanie antybiotyków znajduje zastosowanie tylko w przypadku ich zakażenia bakteryjnego. Niewielkie, wcześnie wykryte torbiele, można usuwać bez szkód dla organizmu. W niektórych przypadkach usunięcie torbieli wiąże się z ekstrakcją zęba. Leczenie torbieli może wiązać się z dwoma etapami. Pierwszy etap ma na celu odprowadzenie zawartości torbieli, doprowadzając do jej zmniejszenia. W drugim etapie następuje usunięcie pozostałości po torbieli. Pozbycie się większych torbieli to zadanie zdecydowanie bardziej wymagające. Może wiązać się z koniecznością wycięcia części kości żuchwy lub szczęki. W niektórych przypadkach, po wyłuszczeniu torbieli kości szczęki lub żuchwy, stosuje się rekonstrukcje ubytków kostnych za pomocą materiałów kościozastępczych.

Zalecenia pozabiegowe

Dbanie o wzmożoną higienę jamy ustnej – w okolicy operowanego miejsca należy zastosować bardzo miękką szczoteczkę. Po każdym posiłku należy dokładnie myć zęby oraz płukać jamę ustną płynem antyseptycznym.
Zastosowanie miękkiej diety – unikanie spożywania twardych produktów i na określony czas zmiana konsystencji posiłków, aby unikać nadmiernego gryzienia. W diecie miękkiej polecane jest spożycie jogurtów, musów, zup, budyniów, soków oraz zmiksowanych owoców i warzyw. Dodatkowo należy pamiętać, aby posiłki nie były zbyt gorące, w celu uniknięcia krwawienia.
Stosowanie zimnych okładów w operowanej okolicy,
Unikanie wysiłku fizycznego,
Zakaz palenia papierosów.
Jeżeli podejrzewasz u siebie torbiel zębową, jak najszybciej zgłoś się do stomatologa. Jej zdiagnozowanie i prawidłowe leczenie odgrywają kluczową rolę dla utrzymania zdrowia jamy ustnej. Warto pamiętać o tym, by leczenie torbieli zębowej odbywało się w specjalistycznym gabinecie stomatologicznym. W razie zdiagnozowania torbieli lub wystąpienia jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu z kliniką JMC w Łodzi. Specjaliści z branży stomatologicznej udzielą wyczerpującej odpowiedzi na każde pytanie.