Strona główna » Oferta » Chirurgia » Ankyloza zęba
Ankyloza to pojęcie odnoszące się do unieruchomienia lub zesztywnienia stawu w następstwie urazów, chorób kości, ale także w wyniku zabiegów operacyjnych. O ankylozie w stomatologii mówimy wówczas, gdy dochodzi do zrostu i zesztywnienia zębów. Jest procesem patologicznym, zachodzącym na skutek resorpcji cementu i zębiny korzenia zęba, z jednoczesnym stopniowym zastępowaniem ich kością wyrostka zębodołowego. Nieleczona prowadzi do zaniku korzenia zębowego i odpadnięcia korony zęba. Diagnostykę przeprowadza się w oparciu o analizę zdjęć radiologicznych. Ankyloza dotyczy zębów mlecznych i stałych, a także stawu skroniowo – żuchwowego. Dotyka więc zarówno dzieci, jak i dorosłych pacjentów.
Jest co najmniej kilka przyczyn, które wpływają na powstanie i rozwój ankylozy. Może do niej dojść w wyniku urazu mechanicznego – upadku, uprawiania sportu, wypadku komunikacyjnego. Poprzez przerwanie ciągłości tkanki łącznej otaczającej korzeń zęba, tkanka kostna ma szansę na kontakt z odsłoniętym cementem korzeniowym lub z zębiną, a to prowadzić może do powstania ankylozy. Dotyczy to zarówno dorosłych, jak i dzieci. Kolejną przyczyną ankylozy są zakażenia zębopochodne rozwijające się w okolicy okołowierzchołkowej korzeni zębów. Najczęściej spowodowane przewlekłymi stanami zapalnymi i martwicą miazgi zębów. Przyczyn jest więcej:
Objawy ankylozy mogą mieć różny stopień nasilenia – od przebiegu bezobjawowego do ciężkich przebiegów klinicznych. Początkowo choroba może objawiać się obrzękiem, wzrostem temperatury w okolicy stawu. Dochodzi do zwężenia szpary stawowej, a w jej efekcie występują upośledzenie ruchomości w stawie oraz przykurcze mięśniowe. Zjawisku mogą towarzyszyć dolegliwości bólowe.
Ząb objęty ankylozą ma bardzo wyraźną pozycję poniżej płaszczyzny zwarcia (infrapozycja). Spowodowane jest to zazwyczaj opóźnionym wzrostem korzenia w stosunku do korzeni zębów sąsiednich. Z kolei ząb przeciwstawny zaczyna wysuwać się w kierunku obniżonego zęba w łuku przeciwstawnym, aby zachować punkty styczne (suprapozycja).
Leczenie zależy od tego, czy mamy do czynienia z zębem mlecznym, czy z zębem stałym.
Jeśli ankyloza dotyczy pacjenta w wieku rozwojowym, można rozważyć następujące metody leczenia: ekstrakcja zęba, zamierzona reimplantacja lub transplantacja. Ekstrakcja zęba może być wykonana w sytuacji, kiedy rozpoznana została ankyloza częściowa o niewielkim zasięgu – wówczas zabieg może być wykonany z niewielkim stopniem uszkodzenia kości wyrostka zębodołowego.
Przy ankylozie zębów stałych pozostawia się je na swoim miejscu w przypadku, gdy nie ma zakażenia i nie stanowią potencjalnego zagrożenia dla prawidłowego zgryzu. Jeżeli do ankylozy doszło na wczesnym etapie rozwoju zęba, to zazwyczaj leczenie polega na zwichnięciu zęba. W sytuacji, gdy powtarzane wielokrotnie luksowanie okazuje się być nieskuteczne, ząb jest kwalifikowany do ekstrakcji.
Rozpoznanie ankylozy jest trudne dla pacjenta. Tylko specjalista, po przeprowadzeniu właściwej, szeroko zakrojonej diagnostyki, jest w stanie trafnie rozpoznać schorzenie. W JMC Stomatologia Łódź czekamy na Ciebie z najnowocześniejszym sprzętem. Znajdziesz nas przy ul. Złotno 34. Zapraszamy!